Δεν γίνεται να συνεχιστεί κι άλλο αυτή η «αρρώστια». Όταν ζητάς να φύγει ο προπονητής και η πλειοψηφία των παικτών κάθε χρόνο, πως θες να φτιάξεις ομάδα; Με το να χτίζεις και να γκρεμίζεις ανελλιπώς; Δεν πάει έτσι.
Στο εξωτερικό οι διοικήσεις είναι για τα... σκουπίδια και ακόμα και σε μία κακή σεζόν ή σε άσχημα αποτελέσματα περιβάλλουν με στήριξη την εκάστοτε ομάδα; Στα (λίγα είναι η αλήθεια) χρόνια που παρακολουθώ μέσω της δουλειάς αυτής τον Ολυμπιακό, είναι η πρώτη φορά που είδα την διοίκηση της ομάδας τόσο αποφασισμένη να μην πάρει αποφάσεις εν βρασμώ. Δεν ξέρω κατά πόσο θα το τηρήσει αν υπάρξει κι άλλο «στραβοπάτημα», αλλά προς το παρόν βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Ναι, ο αποκλεισμός από τη Λαμία δεν χωνεύεται. Ας σταματήσουμε, όμως, να ζητάμε το «κεφάλι» του Μαρτίνς. Ας στηρίξουμε μια φορά έναν προπονητή, που, σύμφωνοι, δεν θα γίνει ποτέ «Βαλβέρδε», αλλά έχει αποδείξει πως δουλεύει χωρίς να εφησυχάζεται και θέλει να παράξει έργο.
Τα τελευταία χρόνια έχουν περάσει από τον Ολυμπιακό προπονητές και προπονητές και επί της ουσίας κανένας δεν κατάφερε να παρουσιάσει βελτίωση της εικόνας της ομάδας μέσα στη σεζόν, στο βαθμό που το κατάφερε ο Μαρτίνς. Ούτε επί Σίλβα, ούτε επί Μπέντο και φυσικά ούτε επί Χάσι-Γκαρθία (ο Τάκης Λεμονής είναι ειδικό κεφάλαιο για την ομάδα και δεν γίνεται να συγκριθεί). Σύμφωνοι, ο Ολυμπιακός έχει σκαμπανεβάσματα. Πως να μην τα έχει, όμως, όταν μιλάμε για μία ομάδα που τα 2/3 της αποκτήθηκαν το καλοκαίρι; Δεν κάνουν όλοι όσοι ήρθαν, δεκτό. Αλλά ήμαρτον πια με τον μηδενισμό. Κάπου πρέπει να σταματήσει όλο αυτό, κάπου πρέπει να κατασταλάξουμε. Από το καλοκαίρι του 2016 και μετά κάθε χρόνο αλλάζει όλο το ρόστερ. Πως να φτιάξεις ομάδα έτσι ρε παιδιά;
Δεν λέω ότι με ευχαριστεί ότι ο Ολυμπιακός δεν κατακτά τίτλους. Κανέναν μας δεν ευχαριστεί κάτι τέτοιο. Δεν είναι, όμως, ένα συνονθύλευμα που απλά κινείται μέσα στο γήπεδο. Πιέζει, κάνει ευκαιρίες, προσπαθεί. Το βλέπει όλος ο κόσμος, όλοι οι αντίπαλοι προπονητές μιλούν με τα καλύτερα λόγια για το ποδόσφαιρο που παίζει ο Ολυμπιακός. Εμείς γιατί πρέπει να... τρωγόμαστε; Κλείνοντας, ελπίζω όλοι όσοι αγαπάνε την ομάδα να μην σταματήσουν να τη στηρίζουν. Γιατί αυτό, είναι το μεγαλύτερό μας όπλο, απέναντι σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι... εξυγιαίνουν το ελληνικό ποδόσφαιρο.
ΥΓ1. Είναι δύσκολη περίοδος για τα τμήματα ποδοσφαίρου και μπάσκετ της ομάδας. Με το να είμαστε απέναντι, δεν υπάρχει καμία ελπίδα να βελτιωθεί το οτιδήποτε. Αν στηρίξουμε την προσπάθεια, τουλάχιστον θα ξέρουμε ότι κάναμε ότι μπορούσαμε για να βοηθήσουμε.
ΥΓ2. Μία μόνο μεταγραφή (αλλά βαρβάτη) αν κάνει το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός, θα πετάει του χρόνου, ακόμα κι αν κρατήσει το ίδιο ρόστερ. Μόνο μία. Αρκεί να είναι στη σωστή θέση.