Σε μια Ελλάδα που πιάνει πάτο, σε μια Αθήνα που οι ρυθμοί της σε «τρελαίνουν», αλλά και σε ένα σύστημα που η δικαιοσύνη και το δίκαιο παραπαίει, θα προσπαθήσω στις επόμενες παραγράφους να σας αποτυπώσω μια ιστορία που υποβαθμίζει τόσο τις Αστικές Συγκοινωνίες της Αθήνας όσο και της γενικότερης νοοτροπίας μας που μας έχει φτάσει σε αυτήν την κατάσταση.
Του Θεόφιλου Μαυρουδή.
Η αρχή του κακού έγινε όταν αποφάσισα να αγοράσω (για κακή μου τύχη) ένα μηνιαίο φοιτητικό εισιτήριο απεριορίστων διαδρομών. Το εισιτήριο αυτό (επειδή τελικά έμεινα άνεργος και έκανα τις διαδικασίες για έκδοση κάρτας ανεργίας), δεν το χρησιμοποίησα και προσπάθησα με κάποιον τρόπο να μου επιστραφούν τα χρήματα του αντιτίμου που πλήρωσα ή έστω αυτό να περάσει στην κατοχή συγγενικού μου προσώπου.
Προς έκπληξή μου, μου επισημάνθηκε από τον ΟΑΣΑ η παρακάτω απάντηση:
«Καλημέρα σας
Σε απάντηση του αιτήματος σας, σας ενημερώνουμε ότι:
Η αγορά της κάρτας από έναν επιβάτη δηλώνει την αποδοχή εκ μέρους του των όρων της σύμβασης μεταφοράς, οι οποίοι είναι δεσμευτικοί τόσο για τον επιβάτη όσο και για τον Όμιλο ΟΑΣΑ, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
Με την εφαρμογή του Αυτόματου Συστήματος Συλλογής Κομίστρου, τα εισιτήρια και η χρηματική αξία που αποθηκεύονται σε μια κάρτα, δεν έχουν ημερομηνία λήξης, εφόσον δεν έχουν επικυρωθεί. Ειδικά τα χρονικά προϊόντα ξεκινούν να ισχύουν από την πρώτη φορά που θα επικυρωθούν στους αναγνώστες των πυλών στους σταθμούς και στα επικυρωτικά μηχανήματα στα Λεωφορεία, Τρόλεϊ, Τραμ.
Συνεπώς, δεν είναι δυνατό να γίνει αποδεκτό το αίτημά σας για επιστροφή του υπολοίπου της αξίας ούτε ή μεταφορά του προϊόντος κομίστρου σε άλλη κάρτα. Θα πρέπει να ενεργοποιήσετε το κόμιστρο που έχετε στην κάρτα σας με φοιτητικό προφίλ μέχρι τη λήξη του και μετά να εκδώσετε νέα κάρτα με κανονικό προφίλ για την κατηγορία ανέργου».
Η ανωτέρω απάντηση, κατά τη δική μου άποψη, είναι επιεικώς απαράδεκτη και δείχνει ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει σεβασμός προς τον πολίτη και προς τον άνθρωπο που χρησιμοποιεί της Αστικές Συγκοινωνίες.
Διερωτώμαι λοιπόν τα εξής:
1. Ποιος θα επιβάλει σε κάποιον να χρησιμοποιήσει ένα εισιτήριο από την στιγμή που δικαιούται δωρεάν μετακίνηση;
2. Ο ΟΑΣΑ είναι οργανισμός που τον ενδιαφέρει μόνο το κέρδος του ή τον ενδιαφέρει η ασφαλής μετακίνηση των πολιτών εντός του λεκανοπεδίου;
3. Θα υπάρξει προς εμένα αποζημίωση για τις εκατοντάδες ακυρώσεις δρομολογίων (σε λεωφορεία και τρόλεϊ όλων των περιοχών της Αττικής);
4. Έχει διερωτηθεί ποτέ ο ΟΑΣΑ γιατί συνεχώς περιμένει ο πολίτης 10’, 20’ ακόμη και 30’ για να πάρει κάποιο Μέσο Μαζικής Μεταφοράς;
5. Αυτά τα χρήματα που ο ΟΑΣΑ «αδυνατεί» να μου επιστρέψει θα πάνε προς εκμετάλλευση της καθαριότητας όλων ανεξαιρέτως των ΜΜΜ τα οποία στην κυριολεξία βρομούν και σαπίζουν;
6. Αλήθεια, που πάνε τελικά όλα αυτά τα χρήματα που εμείς δίνουμε προς τον ΟΑΣΑ για την μετακίνησή μας; (οι απόψεις διίστανται, καθώς πραγματικά ούτε οι ίδιοι οι «καταρτισμένοι» υπάλληλοι των κεντρικών γραφείων του ΟΑΣΑ ήξεραν να απαντήσουν)
7. Γιατί να «χαρίσω» στον ΟΑΣΑ το μηνιαίο μου εισιτήριο; Γιατί να μην το εκμεταλλευτώ όταν σταματήσω να είμαι άνεργος και να πρέπει να το χρησιμοποιήσω «ντε και καλά» τώρα που δικαιούμαι ελεύθερη μετακίνηση;
Πραγματικά, έχω ακόμη περισσότερα ερωτήματα που μπορώ να θέσω σε σχέση με όλη αυτή την ιστορία αλλά όπως κατάλαβα, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Η ανισότητα, ανομία, και πλήρης απαξίωση του Δημοσίου κυριαρχεί και αυτό είναι πολύ τραγικό για όλους εμάς τους νέους ανθρώπους που σπουδάσαμε, μοχθήσαμε, αλλά βρίσκουμε «τοίχο».
Το άρθρο αυτό δεν γράφτηκε επειδή θα λείψουν από εμένα ή από οποιονδήποτε άλλον τα 15€ ή τα 30€, αλλά γιατί πραγματικά κάποια στιγμή θα πρέπει να συμβάλλουμε και εμείς για να φτιάξουν έστω και λίγο τα πράγματα.
Να είμαστε δυνατοί, να παλεύουμε για το δίκιο και για την αξιοπρέπειά μας και όλοι αυτοί οι «χαραμοφάηδες» που είναι στα γραφεία τους και δεν εξυπηρετούν τον κόσμο όπως τους αρμόζει θα πρέπει είτε να αλλάξουν το δήθεν «τουπέ» τους, ή απλά να πάνε στα σπίτια τους. Παρακαλώ για την μελέτη αυτού του άρθρου αλλά και για την κοινοποίηση παντού έτσι ώστε τουλάχιστον να «βγει στην φόρα» η ανευθυνότητα αλλά και η πλήρης αντιεπαγγελματικότητα του «άφθαρτου» ΟΑΣΑ.
Προς έκπληξή μου, μου επισημάνθηκε από τον ΟΑΣΑ η παρακάτω απάντηση:
«Καλημέρα σας
Σε απάντηση του αιτήματος σας, σας ενημερώνουμε ότι:
Η αγορά της κάρτας από έναν επιβάτη δηλώνει την αποδοχή εκ μέρους του των όρων της σύμβασης μεταφοράς, οι οποίοι είναι δεσμευτικοί τόσο για τον επιβάτη όσο και για τον Όμιλο ΟΑΣΑ, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
Με την εφαρμογή του Αυτόματου Συστήματος Συλλογής Κομίστρου, τα εισιτήρια και η χρηματική αξία που αποθηκεύονται σε μια κάρτα, δεν έχουν ημερομηνία λήξης, εφόσον δεν έχουν επικυρωθεί. Ειδικά τα χρονικά προϊόντα ξεκινούν να ισχύουν από την πρώτη φορά που θα επικυρωθούν στους αναγνώστες των πυλών στους σταθμούς και στα επικυρωτικά μηχανήματα στα Λεωφορεία, Τρόλεϊ, Τραμ.
Συνεπώς, δεν είναι δυνατό να γίνει αποδεκτό το αίτημά σας για επιστροφή του υπολοίπου της αξίας ούτε ή μεταφορά του προϊόντος κομίστρου σε άλλη κάρτα. Θα πρέπει να ενεργοποιήσετε το κόμιστρο που έχετε στην κάρτα σας με φοιτητικό προφίλ μέχρι τη λήξη του και μετά να εκδώσετε νέα κάρτα με κανονικό προφίλ για την κατηγορία ανέργου».
Η ανωτέρω απάντηση, κατά τη δική μου άποψη, είναι επιεικώς απαράδεκτη και δείχνει ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει σεβασμός προς τον πολίτη και προς τον άνθρωπο που χρησιμοποιεί της Αστικές Συγκοινωνίες.
Διερωτώμαι λοιπόν τα εξής:
1. Ποιος θα επιβάλει σε κάποιον να χρησιμοποιήσει ένα εισιτήριο από την στιγμή που δικαιούται δωρεάν μετακίνηση;
2. Ο ΟΑΣΑ είναι οργανισμός που τον ενδιαφέρει μόνο το κέρδος του ή τον ενδιαφέρει η ασφαλής μετακίνηση των πολιτών εντός του λεκανοπεδίου;
3. Θα υπάρξει προς εμένα αποζημίωση για τις εκατοντάδες ακυρώσεις δρομολογίων (σε λεωφορεία και τρόλεϊ όλων των περιοχών της Αττικής);
4. Έχει διερωτηθεί ποτέ ο ΟΑΣΑ γιατί συνεχώς περιμένει ο πολίτης 10’, 20’ ακόμη και 30’ για να πάρει κάποιο Μέσο Μαζικής Μεταφοράς;
5. Αυτά τα χρήματα που ο ΟΑΣΑ «αδυνατεί» να μου επιστρέψει θα πάνε προς εκμετάλλευση της καθαριότητας όλων ανεξαιρέτως των ΜΜΜ τα οποία στην κυριολεξία βρομούν και σαπίζουν;
6. Αλήθεια, που πάνε τελικά όλα αυτά τα χρήματα που εμείς δίνουμε προς τον ΟΑΣΑ για την μετακίνησή μας; (οι απόψεις διίστανται, καθώς πραγματικά ούτε οι ίδιοι οι «καταρτισμένοι» υπάλληλοι των κεντρικών γραφείων του ΟΑΣΑ ήξεραν να απαντήσουν)
7. Γιατί να «χαρίσω» στον ΟΑΣΑ το μηνιαίο μου εισιτήριο; Γιατί να μην το εκμεταλλευτώ όταν σταματήσω να είμαι άνεργος και να πρέπει να το χρησιμοποιήσω «ντε και καλά» τώρα που δικαιούμαι ελεύθερη μετακίνηση;
Πραγματικά, έχω ακόμη περισσότερα ερωτήματα που μπορώ να θέσω σε σχέση με όλη αυτή την ιστορία αλλά όπως κατάλαβα, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Η ανισότητα, ανομία, και πλήρης απαξίωση του Δημοσίου κυριαρχεί και αυτό είναι πολύ τραγικό για όλους εμάς τους νέους ανθρώπους που σπουδάσαμε, μοχθήσαμε, αλλά βρίσκουμε «τοίχο».
Το άρθρο αυτό δεν γράφτηκε επειδή θα λείψουν από εμένα ή από οποιονδήποτε άλλον τα 15€ ή τα 30€, αλλά γιατί πραγματικά κάποια στιγμή θα πρέπει να συμβάλλουμε και εμείς για να φτιάξουν έστω και λίγο τα πράγματα.
Να είμαστε δυνατοί, να παλεύουμε για το δίκιο και για την αξιοπρέπειά μας και όλοι αυτοί οι «χαραμοφάηδες» που είναι στα γραφεία τους και δεν εξυπηρετούν τον κόσμο όπως τους αρμόζει θα πρέπει είτε να αλλάξουν το δήθεν «τουπέ» τους, ή απλά να πάνε στα σπίτια τους. Παρακαλώ για την μελέτη αυτού του άρθρου αλλά και για την κοινοποίηση παντού έτσι ώστε τουλάχιστον να «βγει στην φόρα» η ανευθυνότητα αλλά και η πλήρης αντιεπαγγελματικότητα του «άφθαρτου» ΟΑΣΑ.